Είναι περίεργο τέρας το Comic-Con του Σαν Ντιέγκο. Κάποτε ήταν ένα event για κόμικς και πλέον πασχίζεις να βρεις ειδήσεις για κόμικς μέσα από αυτό το ιερό τετραήμερο. Αντ’αυτών, κάθε κείμενο, κάθε βίντεο, κάθε είδηση, αφορά το Χόλιγουντ και κάποια από τις διαρκείς προσπάθειες των στούντιο να δημιουργήσουν τζάμπα hype για τα προϊόντα τους απλώς ενθουσιάζοντας τις στρατιές των εν δυνάμει φανατικών με κάτι μισά κλιπάκια ή ακόμα και απλώς έναν τίτλο ταινίας.

Αν ακουγόμαστε επικριτικοί τότε να διευκρινίσουμε πως ευχαρίστως δεχόμαστε το ρόλο. Είμαστε σε ένα σημείο στον φαύλο κύκλο ενθουσιασμού και γαματοσύνης της ποπ κουλτούρας μας όπου το να ετοιμάζεσαι για ένα event, είναι συχνά περισσότερο event κι από το ίδιο το event. Είναι σωστά τώρα αυτά τα πράγματα;, θα ρωτήσει ο αγνός σινεφίλ από την πολυθρόνα του. Υποθέτω πως όχι, σενιαρισμένε φίλε μου, μην τρελαίνεσαι. Μπορεί να μην είναι σωστά, αλλά είναι.

Για να το πω αλλιώς. Ανεβαίνει όλο το καστ του X-Men: Days of Future Past πάνω στη σκηνή. Ταυτόχρονα. Τρεις κάτοχοι Όσκαρ, μερικοί ακόμα υποψήφιοι, δύο Magneto, δύο Xavier, ένα Captain Picard, ένας Gandalf, ο Hugh Jackman, και είμαι σίγουρος πως κάπου εκεί μέσα υπήρχαν και 5-6 νομπελίστες.

Τι θες τώρα, να μην ενθουσιαστώ;

Στην τελική πού αλλού θα βρεις τον Tom Hiddleston, ανησυχητικά αφοσιωμένο στον χαρακτήρα του Λόκι, να παραδίδει αυτό το ρεσιτάλ;

Άκου τι γίνεται.

Με πλήρη παραίτηση λοιπόν στα γρανάζια του συστημικού hype, και με λίγες μέρες απόσταση για να χωνέψουμε όσα είδαμε (κι όταν λέω ‘είδαμε’, εννοώ βασικά ‘χαζέψαμε σε βιντεάκια που έσκαγαν ξανά και ξανά στο timeline μας στο twitter όλο το τριήμερο’), ξεχωρίζουμε τα 7 σημαντικότερα πράγματα που έγιναν στο Σαν Ντιέγκο φέτος.

Και αφού μιλήσουμε γι’αυτά, εικάζουμε τι μπορεί να σημαίνουν για το εκάστοτε πρότζεκτ για το οποίο προετοιμάζουν το έδαφος.

Εύγε στους αυτοσαρκαστικούς δημιουργούς του ατελείωτου σίτκομ, που εισήγαγαν την επερχόμενη τελευταία σεζόν της σειράς με ένα βιντεάκι όπου τα παιδιά του Τεντ γίνονται επιτέλους έξαλλα με την απλωτή διήγηση του πατέρα τους.

Το καλό: Ήταν ανέκαθεν σειρά με περιορισμένο προσδόκιμο ζωής και είναι φανταστικό που πλέον λειτουργεί με τον στόχο σαφή.

Το κακό: Νοιαζόμαστε ακόμα;

Οι Avengers τώρα είναι κυβέρνηση, οπότε δε χρειαζεται να κάνουν και υπερβολικά πολλά, παρά μια απλή συντήρηση δυνάμεων. Έτσι κι αλλιώς είναι πολύ νωρίς, είμαστε 2 χρόνια πριν την ταινία. Άρα η παρουσία του φιλμ περιορίστηκε στην ανακοίνωση του τίτλου του σίκουελ, Age of Ultron, το οποίο οδήγησε με τη σειρά του σε μπόλικες συζητήσεις σχετικά με το ποια θα είναι η πλοκή, με το ποιος θα είναι ο ρόλος του Vin Diesel σε αυτό, κλπ κλπ.

Το καλό: Ο Ultron είναι κουλ κακός.

Το κακό: Είναι κακός που δημιουργούν οι ίδιοι οι Avengers, και δεν είμαι τρελός φαν των περιπετειών όπου ήρωες πολεμούν συνεχώς απειλές που έχουν εν μέρει δημιουργήσει οι ίδιοι ή είναι αποτέλεσμα της ύπαρξής τους. (Βασικά όλα τα Iron Man, για παράδειγμα.)

Έχουμε ήδη ανακηρύξει το “Agents of S.H.I.E.L.D.” την πιο πολυαναμενόμενη σειρά της νέας σεζόν δίχως φυσικά να έχουμε δει λεπτό. Το ABC πρόβαλε τον πιλότο στο Σαν Ντιέγκο και οι αντιδράσεις ήταν θετικές τόσο από το κοινό (αναμενόμενο) όσο κι από τους κριτικούς (επίσης αναμενόμενο, αλλά περισσότερο ενδεικτικό).

Το καλό: Ότι ο Coulson ζει!

Το κακό: Ότι ο Whedon μπορεί να μην ασχολείται 100% με τη σειρά λόγω Avengers 2, και γι’αυτό να υποφέρει δημιουργικά στη συνέχεια.

O δημιουργός του Community, Dan Harmon, επιστρέφει φέτος στη σειρά από την οποία απολύθηκε, και το γιόρτασε ερχόμενος στο πάνελ ντυμένος αυτοσχέδιος Iron Man. OK, εντελώς κάτι που ο Harmon θα έκανε. Μίλησε για το σχεδιασμό της νέας σεζόν, που περιλαμβάνει ένα animation επεισόδιο, ένα σίκουελ στο Dungeons & Dragons επεισόδιο, και μερικά ‘νορμάλ’ επεισόδια. Σοκ.

Το καλό: Ότι ο άνθρωπος που έκανε τη σειρά αυτό που ήταν, επέστρεψε.

Το κακό: Ότι ένας άλλος φεύγει. Ο Donald Glover (a.k.a. Childish Gambino) φεύγει για να εστιάσει στη μουσική του καριέρα. Είναι λες κι αυτή η σειρά είναι καταδικασμένη να βασανίζεται για όσο ζει ακόμα.

Η Veronica Mars άλλαξε τα δεδομένα με το προ μηνών Kickstarter, όπου απλοί φανς χρηματοδότησαν την ταινία που τόσα χρόνια προσπαθεί να βάλει μπροστά ο δημιουργός της καλτ σειράς, Rob Thomas. Η ταινία ολοκλήρωσε γυρίσματα μόλις χθες, και στο Σαν Ντιέγκο είδαμε το πρώτο τρέιλερ. Απίστευτο κι όμως αληθινό- ζούμε πραγματικά στην εποχή όπου οι φανς απαιτούν και λαμβάνουν.

Το καλό: Γράφεται ιστορία εδώ. Μια σειρά που πέθανε πριν τόσα χρόνια, γίνεται ταινία, με διαδικασίες όσο συνοπτικές μπορεί να είναι το “χέι, φανς, θέλετε να πληρώσετε για να γίνει η ταινία;;”

Το κακό: Μπορεί να μην είναι καλή. Ή μπορεί να είναι, αλλά να ξενερώσουν πολλοί από αυτούς που είχαν πληρώσει. Αλλά whatever. Είπαμε, γράφεται ιστορία.

Μπορεί αυτή να είναι η πιο περίεργη και κουλή στουντιακή ταινία όλης της Υπερηρωικής Εποχής; Αναμφίβολα. Ένα μάτσο άγνωστοι χαρακτήρες, μεταξύ των οποίων ένα διαστημικό ρακούν που μιλάει (απλά δέξου το) και ένα νοήμον δέντρο (σοβαρά, απλά δέξου το) πολεμούν κάτι over-the-top εξωγήινους. Και η Marvel έχει διαλέξει αυτή την ταινία να οδηγεί στο Avengers 2. Εντάξει λοιπόν.

Το θέμα είναι πως στο Σαν Ντιέγκο μαζεύτηκε όλο το καστ, όλοι έκαναν απόλυτα θετική εντύπωση, η Karen Gillan του Doctor Who ξυρίστηκε γουλί για την ανάγκες του ρόλου της, ο Benicio del Toro ήταν εκεί και μάλλον το διασκέδαζε χωρίς να πολυκαταλαβαίνει, προβλήθηκαν αποσπάσματα που απόλαυσαν υπερ-θετικής υποδοχής, και γενικά όλοι μιλούν για την ευχάριστη έκπληξη του φετινού Con.

Το καλό: Είναι ένα παρανοϊκό στοίχημα σε μια εποχή που το Χόλιγουντ μοιάζει να μην παίρνει κανένα απολύτως στοίχημα για τίποτα. Δεν έχουμε ιδέα τι να περιμένουμε κι αυτό είναι... αν μη τι άλλο συναρπαστικό. Αν βγει καλό, δε θα το ξεχάσουμε ποτέ.

Το κακό: Ότι αν βγει κακό, είναι επίσης σίγουρο πως δε θα το ξεχάσουμε ποτέ. Ούτε και η Marvel.

Ανάμεσα σε όλες τις υπερηρωικές ταινίες και τις καλτ σειρές, υπήρξε και μια άκρως φεστιβαλική εμφάνιση, το Gravity του μάγου Alfonso Cuaron, που θα ανοίξει το φεστιβάλ Βενετίας τον άλλη μήνα. Είναι η πρώτη ταινία του Cuaron μετά το “Children of Men” και είναι μάλλον ένα κλειστοφοβικό θρίλερ δύο προσώπων, με Sandra Bullock και George Clooney στο αχανές του διαστήματος. Όσοι είδαν σκηνές τρελάθηκαν. Τις μέρες που ακολούθησαν είδαμε και κλιπάκια, και τρέιλερ, και γενικά ΑΣ ΒΓΕΙ ΣΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ.

Το καλό: Alfonso Cuaron.

Το κακό: -

Όλοι περίμεναν τι θα γίνει με την ταινία Justice League και η DC/Warner μας γλέντησε ανακοινώνοντας αντ’αυτού πως το σίκουελ του Man of Steel θα έχει μέσα και τον Μπάτμαν. Μετά θα γίνει ταινία Flash, και μετά, κατά το 2017, θα έρθει (ίσως) η Justice League.

Το καλό: Ότι θα δούμε Μπάτμαν και Σούπερμαν στην ίδια ταινία! Υποθέτω αυτή η φράση ξεπερνά οτιδήποτε άλλο συνέβη ή ανακοινώθηκε στο φετινό Σαν Ντιέγκο, βάσει της δύναμης και μόνο των δύο αυτών θρυλικών χαρακτήρων.

Το κακό: Ότι θα τη γυρίσει ο Ζακ Σνάιντερ που είναι σκηνοθέτης μόνο με την πολύ ευρεία έννοια του όρου. Ότι με βάση αυτή την προβλεπόμενη ημερομηνία, και την συνεχιζόμενη ανικανότητα της Warner να γυρίσει μια ταινία Wonder Woman, σημαίνει πως η Marvel θα έχει φτιάξει ταινίες με τον Ant-Man, τον Doctor Strange, τον Batroc the Leaper και τον Rocket Racoon πριν η Warner βάλει τη Wonder Woman στη μεγάλη οθόνη. Πραγματικά, απολύεστε.

Είναι αυτό το επικότερο καστ όλων των εποχών; Θέλω να πω, ας το δούμε ψύχραιμα. Jennifer Lawrence (Όσκαρ), Hugh Jackman (Χρυσή Σφαίρα, Έμμυ, Τόνι, υποψηφιότητα Όσκαρ), Anna Paquin (Όσκαρ), Peter Dinklage (Έμμυ, Λάνιστερ), Ellen Page (υποψηφιότητα Όσκαρ), Halle Berry (Όσκαρ), James McAvoy (BAFTA, MTV Movie Award... σόρι, ό,τι έχει ο καθένας...), Patrick Stewart (OBE), Ian McKellen (Γκάνταλφ), Michael Fassbender (Michael Fassbender). Δηλαδή ΟΚ, σίγουρα είναι εκεί ψηλά. Αν ποτέ ο Woody Allen ή ο Robert Altman σκηνοθετούσαν ταινία X-Men (........), και πάλι τέτοιο καστ δε θα το είχαν.

Όλοι αυτοί συγκεντρώθηκαν και ανέβηκαν στη σκηνή για να μιλήσουν για το uber-X-film που ετοιμάζει ο Bryan Singer, που επιστρέφει στο X-universe για να διορθώσει ό,τι πήγε στραβά όταν το παράτησε για να το αναλάβει ο Brett Ratner. Η ιστορία της καρα-πολυαναμενόμενης ταινίας είναι βασικά πολύ παρεμφερής, καθώς οι X-Men του ενός φιλμικού σύμπαντος προσπαθούν να επιστρέψουν με κάποιο τρόπο στο άλλο, για να διορθώσουν όσα έχουν πάει κατά διαόλου στο δικό τους.

Είναι βασισμένο στο θρυλικό “Days of the Future Past” του Chris Claremont, στο οποίο κατά σύμπτωση o villain είναι όντως ο Brett Ratner.

Το καλό: ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Αυτή η ταινία είναι πιο αναμενόμενη κι από το Avengers 2 κι από το Superman/Batman. Μαζί.

Το κακό: Η σκέψη πως ο Singer μας έχει ήδη αποκαλύψει τα πάντα για το φιλμ και πως όταν έρθει η ώρα να το δούμε δε θα έχει μείνει τίποτα να απολ--- ΟΚ, ποιον κοροϊδεύω. Είναι η ταινία της -επόμενης- χρονιάς. Χωρίς την παραμικρή αμφιβολία.